در این مقاله به بررسی جنبه‌های مختلف ماینینگ ارز دیجیتال خواهیم پرداخت؛ از مفاهیم پایه و فرآیندهای تکنیکی تا مسائل اقتصادی و زیست‌محیطی. همچنین، به چالش‌ها و فرصت‌هایی که این فعالیت به همراه دارد، پرداخته خواهد شد. آیا ماینینگ واقعاً به اندازه‌ای که به نظر می‌رسد سودآور است؟ و یا با توجه به هزینه‌ها و ریسک‌های موجود، فعالیتی پیچیده و خطرناک محسوب می‌شود؟ با دراپینو همراه باشید تا با ارائه اطلاعات دقیق و تحلیلی، به این پرسش‌ها پاسخ دهیم و تصویر جامعی از دنیای ماینینگ ارز دیجیتال ارائه کنیم. این مقاله، نقشهای است برای کسانی که قصد ورود به این عرصه دارند یا می‌خواهند دانش خود را در این زمینه افزایش دهند.
تاریخچه و مفهوم ماینینگ ارز دیجیتال
استخراج ارزهای دیجیتال یا همان ماینینگ (Mining)، فرایندی است که طی آن واحدهای جدید ارز دیجیتال تولید شده و تراکنش‌ها در بلاک چین تأیید می‌شوند. این فرایند یکی از ارکان اصلی شبکه‌های مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) به‌شمار می‌رود. ماینرها با استفاده از توان پردازشی سیستم‌های خود، به تأیید تراکنش‌ها و تأمین امنیت شبکه کمک می‌کنند و در ازای این مشارکت، پاداشی به شکل واحدهای جدید ارز دیجیتال دریافت می‌کنند.
ماینینگ به‌عنوان یک سیستم غیرمتمرکز عمل می‌کند که نیازی به اعتماد به یک نهاد مرکزی ندارد. در این سیستم، ماینرها با حل مسائل پیچیده ریاضی در واقع برای کسب حق تأیید تراکنش‌ها و افزودن بلاک جدید به بلاک چین با یکدیگر رقابت می‌کنند. ماینری که زودتر از بقیه پاسخ درست مسئله را پیدا کند، برنده این رقابت بوده و پاداش خود را به‌صورت ارز دیجیتال دریافت می‌کند.
در ابتدا، ماینینگ با استفاده از پردازنده‌های معمولی کامپیوترها انجام می‌شد، اما با گذشت زمان و افزایش رقابت، استفاده از پردازنده‌های گرافیکی (GPU) و دستگاه‌های تخصصی استخراج به نام ای‌سیک (ASIC) رایج شد. این تجهیزات پیشرفته، قدرت پردازشی بسیار بیشتری نسبت به CPUهای معمولی دارند و شانس ماینرها را برای کسب پاداش افزایش می‌دهند.
با این حال، ماینینگ مصرف انرژی الکتریکی قابل‌توجهی دارد و هزینه‌های مرتبط با این مصرف انرژی باید از پاداش ماینینگ جبران شود تا این فعالیت سودآور باشد. به همین دلیل، ماینرها همواره به دنبال مکان‌هایی با هزینه برق پایین هستند تا سودآوری خود را به حداکثر برسانند.
تاریخچه ماینینگ ارز دیجیتال
تاریخچه ماینینگ ارزهای دیجیتال با معرفی بیت‌کوین در سال 2009 توسط فرد یا گروهی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو آغاز شد. بیت‌کوین به‌عنوان اولین ارز دیجیتال، بر پایه یک فناوری جدید به نام بلاکچین و الگوریتم اجماع اثبات کار (Proof of Work) ساخته شد. ماینینگ در این سیستم به‌عنوان فرآیندی برای ایجاد واحدهای جدید بیت‌کوین و تأیید تراکنش‌ها تعریف گردید.
در اوایل دوران بیت‌کوین، ماینینگ با استفاده از پردازنده‌های مرکزی (CPU) کامپیوترهای شخصی انجام می‌شد، زیرا دشواری شبکه و تعداد ماینرها بسیار پایین بود. اما با افزایش محبوبیت بیت‌کوین و ورود ماینرهای بیشتر به شبکه، نیاز به قدرت پردازشی بیشتری احساس و این امر منجر به استفاده از پردازنده‌های گرافیکی (GPU) شد. GPUها توانایی پردازش بالاتری داشتند و به ماینرها امکان رقابت بیشتری می‌دادند.
با گذشت زمان و رشد قابل توجه شبکه بیت‌کوین، دستگاه‌های مخصوص ماینینگ به نام ای‌سیک‌ها (ASIC) توسعه یافتند. این دستگاه‌ها به طور اختصاصی برای استخراج بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال طراحی شده بودند و قدرت پردازشی بسیار بیشتری نسبت به CPU و GPU داشتند.
توسعه ای‌سیک‌ها باعث تحول در صنعت ماینینگ شد و ماینینگ از یک فعالیت خانگی به یک صنعت بزرگ و پیچیده با مزارع ماینینگ گسترده تبدیل شد. این روند باعث تغییراتی در نحوه تعامل افراد با دنیای ارزهای دیجیتال شد و نقش مهمی در پیشرفت این فناوری نوپا ایفا کرد.
فرآیند ماینینگ چگونه انجام می‌شود؟
فرایند ماینینگ ارزهای دیجیتال یک مجموعه پیچیده و هماهنگ از گام‌ها است که توسط ماینرها انجام می‌شود. این فرایند به‌صورت کلی شامل دریافت تراکنش‌ها، تأیید اعتبار آن‌ها، حل مسائل ریاضی پیچیده و در نهایت ایجاد و افزودن یک بلاک جدید به بلاک چین است.
در اولین مرحله، کاربر با استفاده از کیف پول دیجیتال خود تراکنشی را انجام می‌دهد که هدف آن انتقال ارز دیجیتال یا توکن به فرد دیگری است. این تراکنش در شبکه پخش شده و منتظر انتخاب و پردازش توسط ماینرها می‌ماند. در این زمان، تراکنش در یک استخر تراکنش‌های تأیید نشده قرار میگیرد، جایی که تراکنش‌ها به‌صورت موقتی ذخیره می‌شوند تا توسط ماینرها پردازش شوند.
در مرحله بعد، ماینرها تراکنش‌ها را از این استخر انتخاب کرده و آن‌ها را در قالب یک بلاک سازماندهی می‌کنند. یک بلاک شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌های تأیید نشده به همراه اطلاعات اضافی مانند امضای دیجیتال و تایم‌استمپ است. هر ماینر می‌تواند تراکنش‌های مشابهی را انتخاب کرده و آن‌ها را در بلاک خود قرار دهد. برای مثال، اگر دو ماینر یک تراکنش خاص را انتخاب کنند، این تراکنش می‌تواند در هر دو بلاک وجود داشته باشد. البته ماینرها باید قبل از افزودن تراکنش به بلاک خود، اطمینان حاصل کنند که تراکنش معتبر است و تراز کیف پول فرستنده کافی است.
ماینرها پس از انتخاب تراکنش‌ها، یک بلاک را ایجاد می‌کنند و برای افزودن این بلاک به بلاک چین نیاز به امضای آن دارند. این امضا که به‌عنوان “اثبات کار” شناخته می‌شود، با حل یک مسئله ریاضی بسیار پیچیده تولید می‌شود. این مسائل ریاضی برای هر بلاک منحصربه‌فرد است و حل آن‌ها به قدرت محاسباتی بالایی نیاز دارد. اولین ماینری که موفق به حل مسئله و ایجاد امضا می‌شود، این بلاک را در شبکه منتشر می‌کند.
سایر ماینرها پس از دریافت این بلاک، صحت امضا و داده‌های بلاک را بررسی می‌کنند. اگر امضا معتبر باشد و با هش خروجی مطابقت داشته باشد، بلاک به‌عنوان معتبر تأیید شده و به بلاک چین اضافه می‌شود. این فرآیند تأیید توسط سایر ماینرها نوعی اجماع است که به آن الگوریتم اجماع نیز گفته می‌شود.
پس از افزودن بلاک به بلاک چین، نودهای دیگر در شبکه این بلاک را می‌پذیرند و آن را در داده‌های تراکنش خود ذخیره می‌کنند، به شرط آنکه تراکنش‌های موجود در بلاک با سوابق بلاک چین همخوانی داشته باشد.
هر بلاکی که پس از این بلاک به زنجیره افزوده شود، به‌عنوان تأییدیه‌ای برای بلاک قبلی در نظر گرفته می‌شود. هرچه تعداد تأییدیه‌ها بیشتر باشد، امنیت تراکنش بالاتر خواهد بود و تغییر آن توسط هکرها دشوارتر می‌شود. در نهایت، پس از افزودن یک بلاک جدید، ماینرها به مرحله قبلی بازگشته و فرایند را از نو آغاز می‌کنند.
بیشتر بخوانید: چگونه از ایردراپ ارزهای دیجیتال درآمد کسب کنیم؟
انواع روش‌های ماینینگ
استخراج ارزهای دیجیتال به روش‌های مختلفی بر اساس نوع سخت‌افزار و تکنیک‌های به‌کاررفته تقسیم می‌شود.
ماینینگ با دستگاه‌های ASIC
استفاده از دستگاه‌های ای‌سیک (ASIC) به عنوان رایج‌ترین روش استخراج ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود. این دستگاه‌ها به‌طور خاص برای انجام عملیات هش و پردازش الگوریتم‌های خاص طراحی شده‌اند. ای‌سیک‌ها به دلیل بهینه‌سازی‌های ویژه، از سرعت و کارایی بسیار بالاتری نسبت به سایر سخت‌افزارها برخوردارند. اما این دستگاه‌ها انعطاف‌پذیری محدودی دارند و اگر الگوریتم شبکه تغییر کند، ممکن است دیگر قابل استفاده نباشند.
ای‌سیک‌ها در انواع و اندازه‌های مختلف تولید می‌شوند و دارای مصرف برق و نرخ هش متفاوتی هستند. از برندهای معروف سازنده این دستگاه‌ها می‌توان به Bitmain، Canaan و Ebang اشاره کرد.
مزایای ای‌سیک‌ها:
- ارائه بالاترین نرخ هش نسبت به دیگر سخت‌افزارها
- مصرف برق کمتر به ازای هر واحد هش
- راه‌اندازی و استفاده آسان
معایب ای‌سیک‌ها:
- هزینه اولیه بالا
- تولید حرارت و نویز زیاد
- عدم انعطاف‌پذیری و محدودیت در استفاده برای الگوریتم‌های خاص
- احتمال بی‌استفاده شدن با تغییر الگوریتم شبکه
ماینینگ با کارت‌های گرافیک (GPU)
پیش از رواج ای‌سیک‌ها، کارت‌های گرافیک (GPU) گزینه اصلی برای استخراج ارزهای دیجیتال بودند. این کارت‌ها به دلیل توانایی پردازش موازی و انجام محاسبات پیچیده، برای ماینینگ مناسب هستند.
مزایای ماینینگ با کارت‌های گرافیک:
- انعطاف‌پذیری بالا: کارت‌های گرافیک می‌توانند انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال را با الگوریتم‌های مختلف استخراج کنند.
- قابلیت استفاده مجدد: در صورت کاهش سودآوری، کارت‌های گرافیک می‌توانند برای اهداف دیگری مانند بازی یا رندرینگ استفاده شوند.
معایب ماینینگ با کارت‌های گرافیک:
- نرخ هش پایین‌تر نسبت به ای‌سیک‌ها
- مصرف برق بیشتر به ازای هر واحد هش
- نیاز به چندین کارت گرافیک برای دستیابی به سودآوری
- پیچیدگی بیشتر در راه‌اندازی و نگهداری
ماینینگ با پردازنده مرکزی (CPU)
در آغاز ظهور ارزهای دیجیتال، استخراج با استفاده از پردازنده‌های مرکزی (CPU) رایج بود. اما با افزایش تعداد ماینرها و پیچیدگی شبکه، این روش دیگر سودآور نیست و به‌طور کلی غیرعملی شده است.
پردازنده‌های مرکزی توان محاسباتی لازم برای رقابت با کارت‌های گرافیک و ای‌سیک‌ها در حل مسائل پیچیده ریاضی را ندارند. امروزه، ماینینگ با CPU تنها برای برخی ارزهای دیجیتال کوچک و کم‌اهمیت که از الگوریتم‌های مقاوم در برابر ای‌سیک استفاده می‌کنند، کاربرد دارد.
انتخاب تجهیزات و نرم‌افزارهای مناسب برای ماینینگ
برای ورود به دنیای ماینینگ ارز دیجیتال، انتخاب تجهیزات و نرم‌افزارهای مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. این انتخاب‌ها نه تنها بر میزان سودآوری تأثیر می‌گذارند، بلکه تعیین‌کننده سطح دشواری و پیچیدگی فرایند ماینینگ نیز هستند.
انتخاب تجهیزات سخت‌افزاری مناسب
۱. پردازنده‌ها (CPU)
در ابتدای راه، استخراج ارزهای دیجیتال با استفاده از پردازنده‌های مرکزی (CPU) امکان‌پذیر بود. اما با پیشرفت تکنولوژی و افزایش تعداد ماینرها، این روش کارایی خود را از دست داده است. پردازنده‌ها برای ارزهای دیجیتالی که الگوریتم‌های مقاوم در برابر سخت‌افزارهای تخصصی دارند، مثل Monero، هنوز کاربرد دارند. اما به طور کلی، استفاده از CPU برای ماینینگ چندان سودآور نیست.
۲. کارت‌های گرافیک (GPU)
کارت‌های گرافیک یکی از گزینه‌های محبوب برای ماینینگ هستند. قدرت پردازش موازی و توانایی انجام محاسبات پیچیده، این تجهیزات را برای استخراج ارزهایی مثل اتریوم مناسب کرده است. کارت‌های گرافیک انعطاف‌پذیری بالایی دارند و می‌توانند طیف گسترده‌ای از ارزهای دیجیتال را استخراج کنند. برندهای معروفی مانند NVIDIA و AMD در این حوزه پیشتاز هستند. از دیگر مزایای این روش، قابلیت استفاده از کارت‌های گرافیک برای فعالیت‌های دیگر مانند بازی و رندرینگ است.
۳. دستگاه‌های ای‌سیک (ASIC)
ASICها (Application-Specific Integrated Circuits) دستگاه‌های تخصصی هستند که برای استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها عملکرد بسیار بهینه‌تری نسبت به GPUها و CPUها دارند و می‌توانند نرخ هش بالاتری تولید کنند. با این حال، ASICها برای الگوریتم‌های خاصی مانند SHA-256 (که در استخراج بیت‌کوین استفاده می‌شود) طراحی شده‌اند و در صورت تغییر الگوریتم، عملاً بلااستفاده می‌شوند. انتخاب یک ASIC به عواملی مانند نرخ هش، مصرف برق و هزینه اولیه بستگی دارد. برندهای معروف ASIC شامل Bitmain و Canaan هستند.
انتخاب نرم‌افزارهای ماینینگ
۱. نرم‌افزارهای ماینینگ برای GPU و CPU
نرم‌افزارهایی مانند CGMiner، BFGMiner و NiceHash از معروف‌ترین برنامه‌ها برای استخراج با GPU و CPU هستند. این نرم‌افزارها امکان تنظیمات مختلفی برای بهینه‌سازی عملکرد دارند و از ارزهای دیجیتال مختلفی پشتیبانی می‌کنند. NiceHash یک سرویس ماینینگ است که به ماینرها اجازه می‌دهد هش ریت خود را به فروش برسانند، و در عوض بیت‌کوین دریافت کنند.
۲. نرم‌افزارهای ماینینگ برای ASIC
نرم‌افزارهای ماینینگ ASIC معمولاً با دستگاه‌های خاص سازگاری دارند و بهینه‌سازی شده‌اند تا عملکرد بهتری ارائه دهند. EasyMiner و MultiMiner از جمله نرم‌افزارهای محبوب برای ASICها هستند. این نرم‌افزارها رابط کاربری ساده‌ای دارند و به ماینرها امکان می‌دهند تا با تنظیمات پیچیده سروکله نزنند.
۳. استخرهای ماینینگ
استخراج به‌تنهایی (Solo Mining) به دلیل سختی بالای شبکه، معمولاً سودآور نیست. به همین دلیل، ماینرها ترجیح می‌دهند به استخرهای ماینینگ (Mining Pools) بپیوندند. این استخرها قدرت هش ریت ماینرهای مختلف را ترکیب می‌کنند تا شانس یافتن بلاک جدید و کسب پاداش را افزایش دهند. Slush Pool و F2Pool از جمله استخرهای محبوب هستند.
انتخاب تجهیزات و نرم‌افزارهای مناسب، نیازمند تحقیق دقیق و ارزیابی هزینه‌ها و بازدهی است. ماینینگ فرایندی پرهزینه و پیچیده است که نیاز به دانش فنی دارد. از این رو، قبل از سرمایه‌گذاری در تجهیزات، باید به عواملی مانند مصرف برق، هزینه‌های نگهداری، و بازدهی مورد انتظار توجه ویژه‌ای داشت. علاوه بر این، باید در نظر داشت که بازار ارزهای دیجیتال نوسان بالایی دارد و ممکن است سودآوری ماینینگ به طور مداوم تغییر کند.
مزایا و معایب ماینینگ ارز دیجیتال
استخراج ارز دیجیتال دارای مزایا و معایب متعددی برای استخراج‌کنندگان و شبکه‌های مرتبط است که در ادامه به بررسی این موارد پرداخته می‌شود.
مزایا ماینینگ ارز دیجیتال
۱. کسب درآمد: ماینرها با تأیید تراکنش‌ها و ایجاد بلاک‌های جدید در شبکه، پاداش دریافت می‌کنند. این پاداش‌ها که معمولاً به صورت ارز دیجیتال ارائه می‌شوند، می‌توانند منبع درآمدی مناسب برای افراد و شرکت‌هایی باشند که به فعالیت‌های ماینینگ مشغول‌اند.
۲. تأمین امنیت شبکه: یکی از نقشهای اساسی ماینرها، تأمین امنیت شبکه است. با تأیید تراکنش‌های معتبر و رد تراکنش‌های مشکوک یا مخرب، آن‌ها به حفظ سلامت شبکه کمک می‌کنند. هرچه تعداد ماینرها بیشتر باشد، حمله به شبکه و دستکاری آن سخت‌تر می‌شود.
۳. افزایش تمرکززدایی: ماینینگ به عنوان بخش کلیدی یک سیستم غیرمتمرکز، نیاز به واسطه‌هایی مانند بانک‌ها را از بین می‌برد. این امر می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های تراکنش‌ها و افزایش سرعت انتقال وجوه شود.
۴. مشارکت در تصمیم‌گیری‌های شبکه: ماینرها اغلب در تصمیمات مهم شبکه، از جمله ارتقای پروتکل یا تغییر اندازه بلاک‌ها، نقش دارند. آن‌ها با استفاده از قدرت پردازشی خود، می‌توانند در فرایند رأی‌گیری شرکت کرده و از تغییراتی که به نفع شبکه است حمایت کنند.
۵. توزیع عادلانه‌تر ارزهای دیجیتال: فرایند ماینینگ به افراد اجازه می‌دهد با سرمایه‌گذاری در تجهیزات و تلاش، واحدهای جدید ارز دیجیتال به دست آورند. این موضوع به توزیع عادلانه‌تر ارزهای دیجیتال در شبکه کمک می‌کند و از تمرکز بیش از حد ثروت جلوگیری می‌نماید.
معایب ماینینگ ارز دیجیتال
۱. مصرف بالای انرژی: استخراج ارز دیجیتال به دلیل نیاز به پردازش‌های پیچیده، نیازمند مصرف برق بسیار زیادی است. این امر نه تنها هزینه‌های بالایی را برای ماینرها به همراه دارد، بلکه نگرانی‌هایی را در مورد تأثیرات زیست‌محیطی ناشی از مصرف زیاد انرژی ایجاد می‌کند.
۲. هزینه بالای سخت‌افزار: رقابت در ماینینگ نیازمند استفاده از تجهیزات قدرتمند و تخصصی‌تر است. هزینه‌های خرید، نصب و نگهداری این تجهیزات برای بسیاری از افراد چالش‌برانگیز است و ممکن است مانع از ورود آن‌ها به این حوزه شود.
۳. انحصار قدرت پردازشی: با ظهور مزارع و استخرهای ماینینگ، بخش عمده‌ای از قدرت پردازشی شبکه در اختیار تعداد محدودی از ماینرها قرار میگیرد. این موضوع می‌تواند با هدف اصلی غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال در تضاد باشد.
۴. نوسانات سودآوری: سودآوری ماینینگ به عواملی چون قیمت ارز دیجیتال، دشواری استخراج و هزینه انرژی وابسته است. تغییرات در هر یک از این عوامل می‌تواند به شدت سودآوری را تحت تأثیر قرار دهد و آن را غیرقابل پیش‌بینی کند.
۵. تأثیرات زیست‌محیطی: علاوه بر مصرف بالای انرژی، ماینینگ باعث ایجاد زباله‌های الکترونیکی ناشی از دور ریختن سخت‌افزارهای قدیمی نیز می‌شود. این مسئله نگرانی‌هایی را در مورد پایداری بلندمدت صنعت ماینینگ و تأثیرات آن بر محیط زیست به وجود آورده است.
در مجموع، ماینینگ ارز دیجیتال با وجود پتانسیل بالای درآمدزایی و تأمین امنیت شبکه، با چالش‌های قابل‌توجهی همراه است که نیازمند مدیریت و برنامه‌ریزی دقیق است.
حتما بخوانید : بهترین روش‌های کسب درآمد دلاری در سال 1403
نکات حقوقی و قانونی ماینینگ در ایران و جهان
در سطح جهانی، وضعیت قانونی ماینینگ بسیار متنوع است. در برخی کشورها، ماینینگ کاملاً قانونی و تحت نظارت دقیق دولت‌ها انجام می‌شود، در حالی که در کشورهای دیگر، این فعالیت ممنوع یا با محدودیت‌های شدیدی همراه است.
- آمریکا: در ایالات متحده آمریکا، وضعیت قانونی ماینینگ به ایالت‌های مختلف بستگی دارد. برخی ایالت‌ها، مانند تگزاس و وایومینگ، به دلیل تعرفه‌های برق پایین و قوانین مالیاتی مطلوب، مقصد محبوبی برای ماینرها شده‌اند. با این حال، قوانین مربوط به مالیات و استفاده از انرژی می‌تواند در ایالت‌های مختلف متفاوت باشد.
- چین: چین که زمانی بزرگترین مرکز ماینینگ در جهان بود، در سال 2021 اقدام به ممنوعیت کامل این فعالیت کرد. این تصمیم به دلایل مختلف از جمله نگرانی‌های زیست‌محیطی و کنترل بیشتر بر ارزهای دیجیتال گرفته شد. پس از این ممنوعیت، بسیاری از ماینرها به کشورهای دیگر مانند قزاقستان و ایالات متحده مهاجرت کردند.
- اتحادیه اروپا: در اتحادیه اروپا، ماینینگ قانونی است، اما به دلیل مصرف بالای انرژی، برخی کشورها مانند سوئد و نروژ اقدام به محدودیت‌هایی برای این فعالیت کرده‌اند. اتحادیه اروپا همچنین به دنبال وضع قوانین جدید برای کنترل مصرف انرژی و کاهش اثرات زیست‌محیطی مرتبط با ماینینگ است.
- روسیه: در روسیه، ماینینگ ارزهای دیجیتال در مناطق خاصی که هزینه‌های انرژی پایین است، بسیار رایج است. با این حال، دولت روسیه به تازگی قوانینی را برای تنظیم این صنعت معرفی کرده که شامل مالیات بر درآمد و گزارش‌دهی فعالیت‌های ماینینگ است.
قوانین ماینینگ ارز دیجیتال در ایران
دستگاه‌های استخراج ارز دیجیتال به دلیل مصرف بالای برق، در ابتدا با ممنوعیت‌هایی مواجه شدند. اما در سال ۱۳۹۸، آیین‌نامه اجرایی استخراج ارزهای دیجیتال توسط معاون اول رئیس‌جمهور به تصویب رسید و فعالیت ماینینگ در ایران به صورت قانونی مجاز شد. بر اساس این آیین‌نامه، افرادی که قصد دارند از دستگاه‌های استخراج ارز دیجیتال استفاده کنند، باید از وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) مجوز دریافت کنند. در صورت عدم دریافت مجوز، فعالیت ماینینگ غیرقانونی تلقی می‌شود و ممکن است منجر به قطع برق و توقیف دستگاه‌ها توسط نیروی انتظامی گردد.
صدور مجوز بهره‌برداری برای ماینینگ به عهده وزارت صنعت، معدن و تجارت است. در این مجوز، اطلاعاتی مانند شناسه کسب‌وکار، ثبت در دبیرخانه، گواهی امضای دفترخانه، شرایط استخراج ارز دیجیتال، فهرست فعالیت‌ها، پیش‌بینی سرمایه‌گذاری و ارزش دستگاه‌ها درج می‌شود. لازم به ذکر است که این مجوز تنها به نام یک شخص حقیقی یا حقوقی صادر می‌شود و امکان صدور آن به نام چند نفر وجود ندارد.
طبق قوانین مربوط به استخراج ارز دیجیتال در ایران، افراد می‌توانند از طریق ثبت شرکت با مسئولیت محدود یا سهامی خاص، برای دریافت مجوز ماینینگ به نام شرکت خود اقدام کنند. مطابق با ماده ۱۵ دستورالعمل صدور و بهره‌برداری از رمزارزها، پروانه بهره‌برداری از استخراج ارز دیجیتال زمانی برای متقاضی صادر می‌شود که فرآیند ظرفیت‌سنجی محل و بازدید فنی توسط کارشناسان وزارت صمت به طور کامل انجام شده باشد.
در نتیجه، برای انجام ماینینگ به صورت قانونی در ایران، رعایت مقررات و دریافت مجوزهای لازم از اهمیت بالایی برخوردار است.
بهترین ارزهای دیجیتال برای استخراج
استخراج ارزهای دیجیتال یکی از محبوب‌ترین روش‌ها برای کسب درآمد از دنیای رمزارزهاست. با این حال، انتخاب ارزهای مناسب برای استخراج نیاز به بررسی دقیق و اطلاعات جامع دارد. در ادامه به بررسی برخی از بهترین ارزهای دیجیتال برای استخراج در سال ۲۰۲۴ می‌پردازیم و عواملی که این ارزها را به گزینه‌های مناسب برای ماینینگ تبدیل می‌کنند، مورد بررسی قرار می‌دهیم.
۱. بیت‌کوین (Bitcoin)
بیت‌کوین، به عنوان اولین و معروف‌ترین ارز دیجیتال، همچنان یکی از محبوب‌ترین ارزها برای استخراج است. با وجود افزایش سختی شبکه و کاهش پاداش بلاک‌ها، بیت‌کوین همچنان جذابیت بالایی برای ماینرها دارد. دلیل اصلی این جذابیت، قیمت بالای بیت‌کوین و نقدشوندگی بسیار زیاد آن است. با این حال، برای استخراج بیت‌کوین نیاز به تجهیزات تخصصی و قدرتمند مانند ASIC دارید که هزینه‌بر است.
۲. اتریوم (Ethereum)
اتریوم یکی دیگر از ارزهای دیجیتال محبوب برای استخراج است. این ارز به لطف قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) که بر روی بلاکچین آن اجرا می‌شوند، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. استخراج اتریوم به وسیله کارت‌های گرافیک (GPU) انجام می‌شود و نسبت به بیت‌کوین به تجهیزات ارزان‌تری نیاز دارد. با این حال، با توجه به انتقال اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (Proof of Stake)، آینده استخراج این ارز نامشخص است.
۳. لایت‌کوین (Litecoin)
لایت‌کوین به عنوان “نقره دیجیتال” در مقایسه با بیت‌کوین شناخته می‌شود. این ارز دیجیتال از الگوریتم Scrypt استفاده می‌کند که باعث می‌شود استخراج آن با استفاده از کارت‌های گرافیک و ASICهای تخصصی ممکن باشد. لایت‌کوین به دلیل سرعت بالای تراکنش‌ها و کارمزد پایین، مورد توجه ماینرها و کاربران قرار گرفته است. همچنین، وجود جامعه‌ای فعال و پشتیبانی گسترده از این ارز، لایت‌کوین را به گزینه‌ای مطلوب برای استخراج تبدیل کرده است.
۴. مونرو (Monero)
مونرو یکی از ارزهای دیجیتال حریم خصوصی‌محور است که به دلیل ویژگی‌های امنیتی و ناشناس بودن، مورد توجه قرار گرفته است. مونرو از الگوریتم RandomX استفاده می‌کند که استخراج آن را برای پردازنده‌های معمولی (CPU) مناسب می‌سازد. این ویژگی باعث شده است تا مونرو به یکی از ارزهای محبوب برای استخراج با استفاده از سخت‌افزارهای خانگی تبدیل شود. علاوه بر این، تمرکز مونرو بر حریم خصوصی و امنیت، آن را به یک گزینه مطمئن برای ماینرها تبدیل کرده است.
۵. زی‌کش (Zcash)
زی‌کش یکی دیگر از ارزهای دیجیتال حریم خصوصی‌محور است که بر مبنای الگوریتم Equihash ساخته شده است. این ارز دیجیتال امکان انجام تراکنش‌های ناشناس را فراهم می‌کند و از این رو مورد توجه کاربرانی قرار گرفته که به دنبال حفظ حریم خصوصی خود هستند. استخراج زی‌کش با استفاده از کارت‌های گرافیک ممکن است و به همین دلیل برای ماینرهای خانگی و نیمه‌حرفه‌ای جذاب است. همچنین، حمایت گسترده از زی‌کش و افزایش پذیرش آن، این ارز را به یک گزینه مناسب برای استخراج تبدیل کرده است.
انتخاب بهترین ارز دیجیتال برای استخراج به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ از جمله هزینه‌های سخت‌افزاری، مصرف انرژی و پتانسیل سودآوری. بیت‌کوین به دلیل قیمت بالا و نقدشوندگی زیاد همچنان جذاب است، در حالی که اتریوم، لایت‌کوین، مونرو و زی‌کش هر یک به دلایل خاص خود گزینه‌های مناسبی برای استخراج هستند. پیش از تصمیم‌گیری، تحلیل دقیق بازار و بررسی نیازهای فنی هر ارز ضروری است. به یاد داشته باشید که استخراج ارزهای دیجیتال نیازمند آگاهی، برنامه‌ریزی دقیق و پایش مداوم بازار است تا بتوان از این فرصت به بهترین شکل ممکن بهره‌برداری کرد.
کلام آخر
ماینینگ ارزهای دیجیتال به‌عنوان یکی از پایه‌های اساسی فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال، نقش مهمی در تأمین امنیت شبکه و تولید کوین‌های جدید ایفا می‌کند. این فرآیند با استفاده از توان محاسباتی دستگاه‌های ماینینگ، معادلات پیچیده ریاضی را حل می‌کند تا بلاک‌های جدید به زنجیره بلاکچین اضافه شوند. با این حال، ماینینگ به‌دلیل مصرف بالای انرژی و نیاز به سخت‌افزارهای پیشرفته، چالش‌های زیست‌محیطی و اقتصادی خاصی به‌همراه دارد.
یکی از مهم‌ترین مسائل مربوط به ماینینگ، مصرف انرژی بسیار بالای آن است که نگرانی‌های زیست‌محیطی زیادی را برانگیخته است. مراکز ماینینگ بزرگ با استفاده از منابع انرژی فسیلی و تجدیدناپذیر، به‌طور مستقیم به افزایش میزان کربن در جو کمک می‌کنند. از سوی دیگر، تلاش‌هایی برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و بهینه‌سازی مصرف انرژی در ماینینگ وجود دارد که می‌تواند به کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی این صنعت کمک کند.
علاوه بر چالش‌های زیست‌محیطی، ماینینگ به سرمایه‌گذاری اولیه بالا نیاز دارد. خرید سخت‌افزارهای قدرتمند و پرداخت هزینه‌های برق، ماینینگ را به یک فعالیت پرهزینه تبدیل کرده است که تنها برای عده‌ای از فعالان اقتصادی با منابع مالی کافی، سودآور است. با وجود این، رقابت شدید بین ماینرها برای حل معادلات و کسب پاداش، موجب شده تا تکنولوژی‌های نوین مانند ماینینگ در مقیاس کوچک‌تر یا استفاده از پلتفرم‌های ابری برای این فرآیند مورد توجه قرار گیرند.
در نهایت، ماینینگ ارزهای دیجیتال با وجود تمامی چالش‌ها و هزینه‌های مرتبط، نقش بی‌بدیلی در پایداری و امنیت شبکه‌های بلاکچین دارد. آینده این صنعت به توانایی بازیگران آن در یافتن راه‌حل‌های خلاقانه برای مقابله با چالش‌های موجود بستگی دارد؛ راه‌حل‌هایی که بتوانند علاوه بر تضمین پایداری شبکه، با محیط‌زیست سازگار باشند و هزینه‌های اقتصادی را کاهش دهند.
حتما بخوانید : آموزش دریافت ایردراپ داگز (DOGS)
سوالات متداول
ماینینگ ارزهای دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند؟
ماینینگ یا استخراج ارزهای دیجیتال فرآیندی است که طی آن تراکنش‌های جدید به شبکه بلاکچین اضافه می‌شوند. در این فرآیند، ماینرها (استخراج‌کنندگان) با استفاده از توان محاسباتی کامپیوترهای خود مسائل ریاضی پیچیده‌ای را حل می‌کنند. حل این مسائل منجر به تأیید تراکنش‌ها و اضافه شدن بلوک‌های جدید به زنجیره بلاکچین می‌شود. به عنوان پاداش، ماینرها ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. این فرآیند نیاز به قدرت محاسباتی بالا و مصرف انرژی زیاد دارد.
آیا ماینینگ ارزهای دیجیتال سودآور است؟
سودآوری ماینینگ به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله قیمت ارز دیجیتال مورد استخراج، هزینه برق، قدرت محاسباتی سخت‌افزار و پیچیدگی شبکه بلاکچین. با افزایش قیمت ارزهای دیجیتال، تقاضا برای استخراج نیز افزایش می‌یابد و این می‌تواند سودآوری را بالا ببرد. با این حال، هزینه‌های برق و استهلاک سخت‌افزار نیز می‌توانند سود را کاهش دهند. بنابراین، برای تعیین سودآوری، باید تمام این عوامل به دقت محاسبه شوند.
آیا ماینینگ برای محیط زیست ضرر دارد؟
ماینینگ ارزهای دیجیتال به دلیل مصرف بالای انرژی می‌تواند تاثیرات منفی بر محیط زیست داشته باشد. مصرف برق بالای ماینینگ به افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای منجر می‌شود، به خصوص اگر از منابع انرژی غیرقابل‌تجدید استفاده شود. با این حال، برخی از شرکت‌ها و کشورها به سمت استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی برای ماینینگ حرکت کرده‌اند تا تاثیرات زیست‌محیطی را کاهش دهند.
بهترین سخت‌افزار برای ماینینگ کدام است؟
انتخاب سخت‌افزار مناسب برای ماینینگ بستگی به ارز دیجیتال مورد نظر و نوع الگوریتم ماینینگ دارد. برای بیت‌کوین، دستگاه‌های ASIC (مدارهای مجتمع با کاربرد خاص) معمولاً بهترین انتخاب هستند، زیرا به طور خاص برای ماینینگ طراحی شده‌اند و عملکرد بسیار بالایی دارند. برای ارزهایی مانند اتریوم، کارت‌های گرافیک (GPU) قدرتمندتر و مناسب‌تر هستند. انتخاب سخت‌افزار مناسب می‌تواند تاثیر قابل توجهی در سودآوری ماینینگ داشته باشد.
آیا ماینینگ در ایران قانونی است؟
ماینینگ ارزهای دیجیتال در ایران قانونی است اما تحت شرایط و مقررات خاصی انجام می‌شود. برای ماینینگ در ایران، نیاز به دریافت مجوز از وزارت صمت (صنعت، معدن و تجارت) وجود دارد. همچنین، تعرفه برق ماینینگ در ایران به دلیل مصرف بالای انرژی در سطحی بالاتر از تعرفه‌های معمولی است. عدم رعایت قوانین و مقررات مربوط به ماینینگ می‌تواند منجر به جریمه‌ها و تعطیلی فعالیت شود.
هرسوالی داری ازمون بپرس